Exo 1 | PolUGdanska | STEP | Oto imiona synów Izraela , którzy przybyli z Jakubem do Egiptu; każdy przybył ze swoją rodziną:

Exodus 1

Rozdział 1

1 Oto imiona synów Izraela ^a, którzy przybyli z Jakubem do Egiptu; każdy przybył ze swoją rodziną: 2 Ruben, Symeon, Lewi i Juda; 3 Issachar, Zebulon i Beniamin; 4 Dan, Neftali, Gad i Aszer. 5 A wszystkich dusz, które wyszły z bioder Jakuba, było siedemdziesiąt ^b. Józef zaś już był w Egipcie. 6 Potem umarli Józef, wszyscy jego bracia i całe to pokolenie ^c. 7 A synowie Izraela byli płodni, rozrodzili się, rozmnożyli i bardzo umacniali, a ziemia była ich pełna ^d. 8 Wówczas nastał nad Egiptem nowy król, który nie znał Józefa ^e. 9 I powiedział do swego ludu: Oto lud synów Izraela stał się liczniejszy i potężniejszy od nas. 10 Postąpmy więc z nimi mądrze, by się nie rozmnożyli, bo gdyby przyszła wojna, mogliby przyłączyć się do naszych wrogów i walczyć przeciwko nam, i opuścić ziemię. 11 Ustanowiono więc nad nimi nadzorców, aby ich gnębili ciężarami ^f. I lud Izraela zbudował dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramzes ^g. 12 Ale im bardziej ich gnębili, tym bardziej się rozmnażali i rośli, tak że zatrwożyli się z powodu synów Izraela. 13 I Egipcjanie zmuszali synów Izraela do ciężkiej pracy. 14 I uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i przy cegłach, i przy każdej robocie na polu. Do wszelkiej pracy zmuszali ich bez litości. 15 I król Egiptu rozkazał hebrajskim położnym, z których jedna miała na imię Szifra, a druga Pua; 16 Powiedział: Gdy będziecie przy porodach hebrajskich kobiet i zobaczycie, że urodził się syn, zabijcie go ^h, a jeśli córka, niech zostanie przy życiu. 17 Lecz położne bały się Boga ⁱ i nie robiły tak, jak im rozkazał król Egiptu, ale pozostawiały chłopców przy życiu. 18 Wtedy król Egiptu wezwał położne i powiedział do nich: Dlaczego tak postąpiłyście, że pozostawiłyście chłopców przy życiu? 19 Położne odpowiedziały faraonowi: Hebrajskie kobiety nie są takie jak egipskie kobiety. Są bowiem żywotne, rodzą wcześniej, zanim przyjdzie do nich położna. 20 I Bóg dobrze czynił tym położnym ^j, a lud się mnożył i bardzo się wzmocnił. 21 A ponieważ położne bały się Boga, zbudował im domy. 22 Wtedy faraon rozkazał całemu swemu ludowi: Każdego syna, który się urodzi, wrzućcie do rzeki, a każdą córkę pozostawcie przy życiu.